Flet prosty to jeden z najłatwiejszych do opanowania instrumentów. Zapewne już domyślasz się, jak należy się nim posługiwać; pozwól jednak, że mimo wszystko w tym krótkim wstępie przedstawimy podstawowe informacje na temat tego instrumentu. Zaczynamy!
Budowa:
Flet może, lecz nie musi, składać się z dwóch/trzech elementów, które należy połączyć w całość. Najczęściej jednak jest od razu gotowy do gry. Na górze znajduje się ustnik, czyli miejsce, gdzie należy dmuchać, by wydobywał się dźwięk. Wzdłuż fletu rozmieszczone jest siedem otworów na górze oraz jeden z dołu, które służą do wydobywania dźwięków o różnej wysokości.
Technika:
Usta:
Flet kładziemy na dolnej wardze, nie ma więc potrzeby umieszczać go głęboko w ustach. Aby wydobyć ładny dźwięk, należy dmuchać tak, jakby wypowiadało się sylabę “tu”. Ważna jest siła zadęcia – nie może być ono ani zbyt mocne, ani zbyt słabe. Gdzieś pośrodku 🙂 Można grać na różne sposoby, np. każdy nowy dźwięk to osobne “tu”, albo na jednym “tu” grać po kilka dźwięków. W ramach ćwiczeń warto na jednym dźwięku wielokrotnie powtarzać tę sylabę i słuchać, czy dźwięk jest ładny.
Ręce:
Dłonie układamy w następujący sposób: na górze fletu lewą rękę, na dole prawą. Lewa ręka przykrywa kciukiem otwór, który znajduje się na dole fletu, oraz trzy pierwsze od góry dziurki kolejnymi palcami, rozpoczynając od wskazującego. Pozostałe cztery otwory zatykamy palcami prawej ręki, również rozpoczynając od palca wskazującego. Kciuk prawej ręki znajduje się na dole fletu, nie gra, lecz zwyczajnie pomaga nam trzymać instrument.
Chwyty:
W każdej piosence zamieszczonej w naszej książce znajdziesz tekst utworu oraz rysunek z informacją, które otwory należy zatkać. Dodatkowo rysunki są podpisane nazwami dźwięków, więc jeśli je znasz, lub po pewnym czasie zapamiętasz, może ułatwić to grę.
Wspomniane rysunki nazywamy chwytami. Jak je czytać? Pierwsza od góry kropka to ta, która jest na dole fletu, zatykana przez kciuk. Kolejne 3 od góry to otwory lewej ręki, a kolejne 4 – prawej. Intuicyjne, nie uważasz?
Oczywiście kiedy otwór jest zamalowany, oznacza to, że należy go zatkać. Na tym polega cała sztuka, by robić to bardzo dokładnie. Jeśli dziurka nie będzie całkowicie przykryta palcem, to dźwięk będzie nieładny. Polecamy więc na początek poćwiczyć samo zakrywanie otworów, by robić to jak najbardziej precyzyjnie.
Tym samym chwyty, w których trzeba zatkać dużo otworów, będą trudniejsze niż te, w których zakrywamy ich mniej. Możesz mieć to na uwadze na początku nauki i wybierać piosenki, gdzie chwyty są najprostsze i jest ich najmniej. Ostatnia uwaga: zauważ, że wysokie dźwięki mogą wymagać zakrycia kciukiem tylko pół otworu (tego na dole fletu). Wszystko znajdziesz na rysunkach.
Powodzenia!
